سلام نام خداست

ای کاش ما را فرصت زیر و بمی‌بود

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

«جعفر بلوری» طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:
چند هفته‌ای است که یک ویروس، نه فقط فکر و ذهن مردم ایران که، مردم تمام دنیا را به خود درگیر کرده.
بیش از ۴۰ کشور در سرتاسر دنیا با این ویروس درگیرند و تقریبا همه مطمئنند، دیر یا زود این ویروس، سراغ کشور آنها هم خواهد آمد. چندی پیش سازمان بهداشت جهانی به همه کشورهای جهان هشدار داد تدابیر لازم را برای مقابله با این ویروس اتخاذ کنند چرا که «کرونا پشت دروازه همه کشورهاست.» در این‌باره گفتنی‌هایی هست:
۱- اگر اهل فضای مجازی و دنبال کردن اخبار باشی، متوجه خواهی شد که در میان کشورهایی که با «کرونا» درگیرند، هیچ کشوری- تأکید می‌شود- هیچ کشوری مثل «ایران»، تحت فشارهای رسانه‌ای و روانی از سوی دشمنانش نیست. در ایران عزیز، «کرونا» سلاحی شده در دستان مخالفانش، برای بمباران افکار با اخبار مملو از «ترس» و «یأس» و «استرس» و این در حالی است که‌ ترس و استرس، جزو عواملی است که گفته می‌شود، سیستم ایمنی بدن را کاهش می‌دهد! اینکه چرا ویروس کرونا به ایران یا مثلا چین که می‌رسد «مرگبار» است اما مثلا در عربستان یا آمریکا «نه»، در ادامه خواهیم فهمید. فقط این را بدانید اگر این ویروس به روسیه هم برسد، «خیلی مرگبار» خواهد شد!!
۲- «کفتارهای سیاسی»، شاید برای توصیف کشورهایی که از هر فرصتی ولو یک ویروس برای ضربه زدن به رقبا یا دشمنانشان استفاده می‌کنند، «کم» باشد. آنها قطعا به‌دنبال «هراس‌افکنی» در کشورند تا اول، تعادل روانی جامعه را به هم بزنند تا، «بازار» تعادل خود را از دست بدهد، و پس از آن، به هم خوردن تعادل، منجر به مثلا، هجوم به فروشگاه‌ها برای خریدهای اضافی، کاهش کالا، افزایش تورم و در یک کلام افزایش فشارها به مردم شود. نتیجه نهایی هم، اضافه شدن یک مشکل به انبوهی از مشکلات اقتصادی، روحی و روانی است و...این قصه سر دراز دارد! آنها دشمنند و تکلیف ما با دشمن روشن. اما طی روزهای گذشته برخی کفتارهای وطنی نیز از این ویروس، تغذیه کرده‌اند. ماسک خریدند و انبار کردند تا چند برابر قیمت بفروشند. در حالی که مردم به آن نیاز داشتند. شایعه‌ها ساختند تا مثلا لیموترش را ۲۵ هزار تومان بفروشند! این روزها، به فضل الهی و هوشیاری مردم و مسئولین خواهد گذشت اما حرامخواران یادشان باشد، با مردم، «بد معامله کردند»!
۳- این اتفاق با همه تلخی‌هایش، یک «شیرینی» با خود داشت. مردم قدر پزشکان و پرستاران و به‌طور کلی کادر درمانی را بیشتر فهمیدند. الحق و الانصاف، کار کردن با چنین شرایطی، شجاعت و فداکاری زیادی می‌طلبد. بنده با اطلاع می‌گویم، کسانی را می‌شناسم که روزانه چیزی حدود ۱۰۰ بیمار مشکوک به کرونا را از نزدیک معاینه می‌کنند، به نگرانی‌هایشان گوش می‌دهند، تلاش می‌کنند آرامشان کنند، گاهی هم به‌خاطر فشار کار و استرس و نگرانی، عصبانی هم می‌شوند. یکی از این عزیزان در روزهای نخست جدی شدن مسئله می‌گفت، آن‌قدر مردم از ترس ابتلا به این ویروس به بیمارستان آمده بودند که پرسنل بیمارستان، ماسک برای زدن نداشتند چون، بسیاری از آنها را به همین مراجعه‌کنندگان داده بودند تا آرامشان کنند! برخی از مبتلایان به این ویروس، از میان همین کادر درمانی بیمارستان‌ها هستند. شاید این روزها باعث شود، مردم همان‌طور که بعد از حادثه تلخ پلاسکو، قدر آتش‌نشانان زحمتکش را فهمیدند، قدر این عزیزان را نیز بفهمند.
۴- وقتی کشوری دچار «بحران روانی» است، یعنی روان مردمش دچار ترس و استرس شده و آرام نیست، راه‌حل انتشار اخبار جعلی و «منفی» نیست. خدا می‌داند طی دو هفته گذشته چقدر درباره این ویروس، اخبار و تصاویر کذب تهیه و منتشر شد. اخباری که متأسفانه برخی رسانه‌های به ظاهر معتبر! نیز برای اهدافی خاص تهیه کرده و بلافاصله هم آن را تکذیب می‌کردند! در شرایطی مثل شرایط الان، آن‌قدر که خبر بد روح و روان آدمی‌را به هم می‌ریزد، تکذیب آن حال آدمی‌را خوب نمی‌کند! امروز هیچ اقدامی‌مثل پمپاژ اخبار منفی و جعلی برای به هم زدن آرامش روانی جامعه مضر نیست. در کنار واقعیات می‌توان، اخبار «خوب» در این حوزه را برجسته کرد، مثل این واقعیت مهم که، میزان کُشندگی کرونا چیزی حدود ۲ درصد است و این میزان بسته به سن افراد و شرایط سلامتی و جسمی‌ فرد کمی‌بالا و پایین می‌شود.
۵- شرایط «بحرانی» بهترین زمان برای محک خوردن «مدیران» یک کشور است. کرونا در این مدت، بیش از اینکه جان مردم را گرفته باشد، آرامش را از آنها گرفته است. مدیران کشور در کنار تمام وظایفی که دارند، حتما باید وظیفه تزریق آرامش به جامعه را هم مدنظر قرار دهند. اگر این آرامش مهم نبود، دشمن آن را هدف قرار نمی‌داد! طبق گزارش‌هایی که منتشر شده، کشورهای چین و فرانسه در این امر تا حدود زیادی موفق عمل کرده و تقریبا جلوی پیشروی آن را گرفته‌اند. این نکته مهم هم یادمان باشد که، وقتی همه دنیا گرفتار بحران شده باشد، هیچ‌کس از بیرون به کمک ما نخواهد آمد. راستی! دقت کرده‌اید اصلا، کسی راجع به زلزله و سیلی که برخی شهرها را گرفتار کرده، حرفی نمی‌زند؟! واکنش‌مان را وقتی مثلا چند سال پیش در کرمانشاه زلزله آمد با امروز که در خوی زلزله آمده و سیل برخی از هموطنانمان را تهدید می‌کند، مقایسه کنید!
یکی نیست؛ هست؟!
۶- کافی است در گوگل کلمه Corona Biological Weapon را جست‌وجو کنید. اینکه این ویروس ممکن است، آزمایشگاهی و ساخته دست بشر باشد، «محتمل» دانسته شده. برخی می‌گویند آمریکا با هدف جلوگیری از ادامه رشد اقتصادی و نظامی‌چین این ویروس را به جان این کشور انداخته. این احتمال، اصلا بعید نیست. خوب یا بد، دنیای امروز، دنیای «سیاست منهای اخلاق» است. در چنین دنیایی هر اتفاقی ممکن است حتی پول درآوردن با جان مردم! همین دو روز پیش روزنامه انگلیسی ایندیپندنت مگر ننوشت: «راه‌حل پایان جنگ در یمن و کشتار مردم بی‌گناه این کشور بسیار ساده است اما کشورهای غربی به‌دلیل منافع اقتصادی خواستار تداوم این جنگ هستند.»؟! اما اگر این ویروس آزمایشگاهی و ساخت بشر باشد، به احتمال قریب به یقین، کنترل آن از دست سازنده خارج شده چرا که شرایط نشان می‌دهد، این ویروس مظنونین اصلی را هم گرفتار کرده است. دیروز اعلام شد آمریکا به‌دنبال اختصاص یک بودجه دو و نیم میلیارد دلاری برای مقابله با این ویروس است!
۷- وقتی مدیر بیمارستان چینی که مبتلایان به ویروس کرونا در آن بستری هستند، به این ویروس مبتلا شد، اعلام شد ایشان محکم پای‌کار مانده و با تمام توان برای نجات مردمش می‌جنگید و از جان خود مایه می‌گذاشت همین روحیه قطعا در توقف شیوع این ویروس در چین موثر بوده است. دیروز آقای ایرج حریرچی، معاون محترم وزیر بهداشت کشورمان هم گفت به این ویروس مبتلا شده است. ایشان در هفته‌های گذشته وسط میدان مبارزه با کرونا بود و ابتلایشان به احتمال زیاد به‌خاطر همین پای‌کار بودن است. ضمن اینکه برای شفای ایشان دعا می‌کنیم و ان‌شاءالله مانند بسیاری دیگر از مبتلایان به زودی شفا می‌یابند، باید گفت، با وجود چنین مدیرانی می‌توان امیدوار بود، از این مرحله نیز به فضل الهی و خیلی زود عبور خواهیم.

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

شما که سواد داری ، لیسانس داری ، روزنامه خونی
با بزرگون می‌شینی، حرف میزنی ، همه چی می‌دونی
شما که کله ت پره ، معلّم مردم گنگی
واسه هر چی که می‌گن جواب داری ، در نمی مونی
بگو از چیه که من ، دلم گرفته؟